some elements of the final visual

გადაღებულია სალომეს 'პავილიონის' ეპიზოდები, რაც შეადგენს მთელი მასალის 15%-ს
ვიზუალის ხასიათის გარკვეული ნაწილი დადგენილია.

1. 'მდიდარი', (ოდნავ მძიმე) ფერი
სუფთა hue, ინტენსიური ფერი (over saturated), მაღალი კონტრასტი, დაბალი გამა
გამოსახულების ეს ხასიათი გამოიყენება ისტორიის იმ ეპიზოდებში სადაც სალომეს განწყობას ვხედავთ სანამ ის ქმრის ამბავს შეიტყობს. ეს უფრო სალომეს მიერ რეალობის ხედვას ჰგავს.



გამოსახულების ხასიათი ოდნავ სადღესასწაულოა, დატვირთული, სავსე ცხოვრების განწყობას ტოვებს, სალომეს სიცოცხლის ხალისს და მის უჩას მიმართ და ზოგადად ოჯახის მიმართ დამოკიდებულებასაც უხდება. ('ყველაფერი კარგადაა, ყველაფერი ლამაზია, სტაბილური, გარკვეული და თავის ადგილზე')



(საკმაოდ მარტივი ხერხით - ტელევიზორის ეკრანზე) სალომეს სახლში ფრაგმენტები ჩანს ფილმიდან 'ნათლიმამა'. სალომეს დამოკიდებულებიდან ვხვდებით რომ შესაძლოა ის ამ თემასთან საკმაოდ ფამილარული იყვეს. ეს შესაძლოა 'გოგონას მხრიდან კრიმინალური რომანტიკით გატაცების' თემასთანაც იყვეს ახლოს. (თუმცა ასეთი თემის გაანალიზება ვიდეოს საწყისი ამოცანა არ ყოფილა)
ამ ეტაპზე დაუდგენელია რა ვიზუალური მახასიათებელი ექნება ფილმის ეპიზოდებს. (დადგინდება სრული სამონტაჟო მასალის გადახედვის შემდეგ)



ისევ სალომეს მიერ დანახული რეალობა - მოლოდინი, გაურკვევლობა, მაგრამ სიმშვიდე. უცნაური, 'მშვიდი მოუსვენრობა', (იგივე - ინტენსიური ფერის სქემა)



მოლოდინში მოდის ღამე



და ბავშვის სიზმარი






სიზმარი რეალობაში გადადის
სალომე იტყობს უჩას ამბავს


















მოგონილი რეალობაც ინგრევა და ნამდვილიც



ეხლა სალომეზე და ბავშვზე უჩას მეგობრები ზრუნავენ
ძნელია ცხოვრება იქ სადაც ის უკვე დამთავრდა



სალომეს საზღვარგარეთ ამგზავრებენ. იქ ჯობს, იქ უფრო ადვილია, იქ უჩას სხვა მეგობრები არიან და ისინი შეეცდებიან დახმარებას...



დახმარებას რაში.. ალბათ ყველაფერს დრო გაარკვევს. სალომეს ის დარჩენია დინებას მიყვეს



(ეს ეპიზოდი ვიზუალური თხრობით ისევ 'ინტენსიური ფერის' ნაწილია. მიუხედავად იმისა რომ სალომეს გმირი თვლის 'ცხოვრება დამთავრდა', ცხოვრება გრძელდება და საკმაოდ ინტენსიურადაც)



თანდათანობით, ამერიკის სიახლოვესთან (თუ საქართველოსთან დაშორებასთან) ერთად სალომე იმ ადგილს კარგავს სადაც სულ ცოტა ხნის წინ ერთადერთი და სანატრელი ცხოვრებით ცხოვრობდა, მაგრამ იქ გაჩერება უჩას შემდეგ იმდენად მტკივნეულია - შეუძლებელია.
ამიტომაც სალომე არ ცდილობს უკან მოხედვას... უფრო სწორედ, ცდილობს არ მოიხედოს



წინ კი სულ უფრო და უფრო ცარიელდება სივრცე



ცარიელდება და ცივდება



უცხო ქვეყანა, უცნობი ადამიანები, სიჩუმე...



(ფინალური 'ამერიკის' ეპიზოდი ვიზუალურად რადიკალურად განსხვავდება საწყისი - 'ინტენსიური ფერის' სქემისაგან.
გადანათებული, საკმაოდ 'პოსტერული', დომინანტი ცივი გამით და ფონისაგან გამიჯნული პირველი პლანით. (მარტოობის შეგრძნების ელემენტი) )



'playback'-ის ბოლო ფრაგმენტზე 'სინქრონი' სალომეს ეკუთვნის
- გამათბე მე